اثر افزودنی اکسیدسریم بر ریزساختار و مقاومت به خوردگی پوشش‌های آلیاژی پایه ‌نیکل

امروزه پوشش�های پایه نیکلی به علت دارا بودن ویژگی?هایی مطلوب نظیر مقاومت به خوردگی بالا در انواع محیط?های خورنده و در اکثر محیط?های صنعتی مورد توجه قرار گرفته?اند. اما در اثرات افزودن افزودنی�ها بر خواص این پوشش�ها هنوز ابهاماتی وجود دارد. علاوه بر این همواره علایق زیادی در رابطه با بررسی امکان�پذیری استفاده از روش سمانتاسیون فشرده جهت اعمال این پوشش به علت هزینه کمتر و امکان پوشش�دادن قطعات با اشکال پیچیده?تر وجود دارد. لذا در تحقیق حاضر درصدهای متفاوتی از افزودنی اکسیدسریم (1، 3 و 5 درصد) بر روی مواد اولیه پوشش�دادن با پایه�نیکل (56% نیکل، 24% کرم، %5/7 کربن، %5/4 آهن، 5/4 سیلیسیم، 5/3 درصد بور) اضافه شد و پوشش�دادن به روش� سمانتاسیون بر زیرلایه فولاد ساختمانی اعمال گردید. سپس پوشش?های حاصل ازلحاظ ریزساختار، ترکیب، فازهای ساختاری و مقاومت به خوردگی بررسی شدند. جهت مشخصه�یابی از میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) و آنالیز پراش پرتوایکس (XRD) استفاده گردیده است. همچنین برای بررسی خوردگی، آزمون پلاریزاسیون دینامیک تافل درمحلول خورنده 5/3 درصد نمک طعام انجام شد. مقایسه نتایج بررسی�ها بر روی پوشش با افزودنی و بدون افزودنی CeO2 نشان داد که اضافه کردن CeO2 باعث ریزشدن وتراکم بیشترساختار شده است. همچنین سرعت خوردگی با افزایش درصد اکسیدسریم کاهش می�یابد. با مقایسه درصد بازدارندگی پوشش نمونه�های سمانتاسیونی دریافتیم که نمونه���� 5 �درصد سریم با معیار 86% دارای بیشترین درصد بازدارندگی می�باشد.